Oύτε πόλεμος,ούτε ειρήνη: απο το Κάιρο στο Κίεβο.
Του Ηλία Καραβόλια
Κάποιοι μάλλον δεν κατανοούν το πόσο έντονα άλλαξε ο κόσμος με την γεωπολιτική κρίση που ξεκίνησε προ δυο ετών από τη Β.Αφρική, συνεχίστηκε στην Συρία περυσι και στην Ουκρανία φέτος.
Και αυτοί οι κάποιοι που αναφέρω,είναι δυστυχώς οι εταίροι της ΕΕ.Ακόμα και οι αποφάσεις της έκτακτης Συνόδου Κορυφής θα βρίσκονται -για άλλη μία φορά- πίσω από τις εξελίξεις. Κάτι που έγινε πλέον κανόνας τον οποίο αντιλαμβάνονται οι αγορές και αντιδρούν αναλόγως αυξάνοντας επιτόκια και για τις προβληματικές οικονομίες της Ευρωζώνης.
Δεν είναι η Ουκρανία το πρόβλημα για την παγκόσμια κοινότητα. Το πρόβλημα είναι η αληθινή απειλή του Πούτιν για οικονομικό κραχ στις ΗΠΑ.Απειλή που στηρίζεται μεταξύ άλλων και στην παγκόσμια ισορροπία στο παίγνιο του ατέρμονου αμερικανικού χρέους : οι BRICS καλύπτουν αγοραστικά το 65\% των 4,5 τρισ. δολ. ετήσιων εκδόσεων ομολόγων για την αναχρηματοδότηση του χρέους των ΗΠΑ.
Και ο Πούτιν γνωρίζει δυο στοιχεία: α)στις μεν αραβικές οικονομίες με την αποσταθεροποίηση των απολυταρχικών καθεστώτων, και τις προσπάθειες των ΗΠΑ εκεί να αποτρέψουν κινεζική εισβολή κεφαλαίων ,ένα μεγάλο μέρος των πλεονασμάτων αυτών στρέφονται πλέον σε επενδύσεις υποδομών και δημοσίων υπηρεσιών τους β) Κίνα, Ινδία και Βραζιλία έχουν μακροχρόνιο σχέδιο απεξάρτησης απο το δέλεαρ των αμερικανικών ομολόγων.
Ετσι ,καθίσταται εξαιρετικά εξαντλήσιμη η δεξαμενή ρευστότητας για την χρηματοδότηση των αμερικανικών ελλειμμάτων και χρεών. Διότι εκτός ΗΠΑ τα κρατικά χρέη διεθνώς ανέρχονται σε 45-50 τρισ. δολ.και στις ΗΠΑ, τα υφιστάμενα και δυνητικά κρατικά χρέη (λόγω χρεωκοπημένων ασφαλιστικών ταμείων και προγραμμάτων υγειονομικής περίθαλψης) υπολογίζονται σε 75 τρισ. δολ.! Προφανώς γι αυτό και η PIMCO, νο1 παγκοσμίως fund manager ομολόγων,πουλάει κρατικά αμερικανικά ομόλογα εδώ και μήνες.Κάτι που γνωρίζει καλά το Κρεμλίνο.
Και αυτά σε μία περίοδο που η Κίνα (ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής σε ομόλογα ΗΠΑ) εμφανώς περιορίζει τη δική της συμμετοχή, με το πρόσχημα της συναλλαγματικής κάλυψηςτων πλεονασμάτων της έναντι του κινδύνου του δολαρίου. Η Ιαπωνία έχει τα δικά της εξοντωτικά επίπεδα εσωτερικού χρέους (230\%) ενώ η Μ. Βρετανία, που έχει καταντήσει μια προβληματική και ελλειμματική δημοσιονομικά χώρα της ευρωπαϊκής περιφέρειας, επίσης αδυνατεί να επενδύσει σε αμερικανικούς τίτλους όπως το έκανε μέχρι τώρα.
Είναι πασιφανές ότι το τεράστιο αμερικανικό χρέος μπορεί πρακτικά να χρηματοδοτηθεί μόνον εσωτερικά, με την έκδοση νέου χρήματος από τη Fed- μια νοσηρή πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης που έχει καθαρά πληθωριστικά αποτελέσματα και οδηγεί σε συνεχή εξασθένιση του δολαρίου.
Αυτή τη στιγμή, η ρωσική απειλή θυμίζει στις ΗΠΑ ότι αντιμετωπίζουν μια τεράστια δημοσιονομική κρίση χρηματοδότησης απλώς τυπώνοντας νέο πληθωριστικό χρήμα,εντείνοντας την ανισορροπία στις νομισματικές σχέσεις και προκαλώντας αφανή εμπορικό πόλεμο διεθνώς.Οι Γερμανοί,έχοντας ανοίξει εμπορικούς ορίζοντες με τις ΗΠΑ και ενεργειακή συμμαχία με την Μόσχα,προσπαθούν να μείνουν δήθεν αμέτοχοι θεατές,αλλά πατάνε σε δυο βάρκες.
Απο την πλατεία Ταχριρ του Καιρου, και τα εκεί στρατιωτικά πραξικοπήματα, μέχρι το νεοφασιστικό νέο καθεστώς στην Ουκρανία που εκμεταλεύθηκε την οργή των πολιτών,η απόσταση είναι τόση όση είναι η απόσταση του κόστους έκδοσης χρήματος στην Ουάσιγκτον για πολεμικούς λόγους. Γι αυτό, ουτε στην Αίγυπτο, ούτε στην Συρία προ μηνών ,ούτε και στην Κριμαία τώρα, τα γεράκια του αμερικανικού πενταγώνου δεν εμπλέκονται σε ευθεία αντιπαράθεση με τους λύκους του Κρεμλίνου και τους δράκους της Κίνας…
