Εκτός πραγματικότητας !
Του Ηλία Καραβόλια, 12/3
Ο πολιτικός κατακερματισμός και η σαλαμοποίηση των κομμάτων μοιάζουν με το σκηνικό στην Ιταλία προ 20ετίας. Αποτέλεσμα εκεί; Πολλές μή σταθερές κυβερνήσεις συνεργασίας, με έναν μιντιάρχη να κυριαρχεί στην τηλε-δημοκρατία των απανωτών εκλογών( και του ανάλογου τζίρου σε τηλεοράσεις, εφημερίδεςκαι λοιπά ΜΜΕ).
Εδώ στην Ελλάδα είναι πλέον γνωστό ότι κυβερνήσεις έβγαζαν -και θα βγάζουν- τα δελτία των 8, οι πολιτικές εκπομπέςκαι τα πρωτοσέλιδα των κυριακάτικων εφημερίδων με τις δημοσκοπήσεις.Για τις οποίεςξεχάσαμε τόσο γρήγορα ότι τέτοια εποχή πριν 2 μόλις χρόνια, όλες έδειχναν για τις βουλευτικές εκλογές του Μαίου, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε ποσοστά ανω του 20\% και τρίτο κόμμα την ΔΗΜΑΡ κοντά στο 10 \%. Οι κάλπες φυσικά έβγαλαν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα. Ένα παρόμοιο σκηνικό στήνεται και φέτος, προ των ευρωεκλογών, με οριακές δήθεν διαφορές ΝΔ-ΣυΡιζΑ και …Ποτάμια με Ελιές να εισέρχονται με περγαμηνές στην πολιτική σκηνή. Χρησιμοποιείται δε μια αστεία επιχειρηματολογία περί “κενού” στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Καιρός να καταλάβουμε οτι “κενοί” ιδεολογικοί χώροι δεν υπάρχουν σε μια κοινωνία με χρέη, ανεργία 28\% και πτώση 50\% του διαθέσιμου εισοδήματος .Η οικονομική πραγματικότητα,της λιτότητας και της προσήλωσης στις εμμονές των καταστροφικών εντολών της τρόικας ,δεν αφήνουν περιθώρια για θεωρίες και ιδεολογίες.Ούτε νεοφιλελεύθερα ήταν τα μνημόνια και οι κυβερνήσεις απο το 2009 μέχρι
σήμερα ( σημ: ο νεοφιλελευθερισμός πολεμάει την φορολογία) ,ούτε σοσιαλδημοκρατική θα είναι η διέξοδος απο την κρίση.
Ας γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι ο όψιμος ρεφορμισμός, η εμμονή με τις δήθεν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα, και δυστυχώς εγχώρια. Διότι η πτώση του βασικού μισθού και η δημιουργία 1 εκατομμυρίων ανέργων, είναι βούτυρο στο ψωμί όσων επιχειρηματιών έχουν ρευστότητα. Ας μην ξεγελιόμαστε: μπορεί να μην έπεσε το ενεργειακό κόστος στην παραγωγή,μπορεί η φορολογία και η γραφειοκρατία να είναι αποτρεπτικά στοιχεία για νέες επενδύσεις στην χώρα, όμως είναιπλέον πραγματικότητα τόσο ηπτώση του μισθολογικού κόστους όσο και η δημιουργία εφεδρικού στρατού εργασίας( άνεργοι). Και εδώ ακριβώς στέκομαι : κανένα κόμμα δεν εξηγεί γιατί επιμένει η ανεργία και γιατί δεν την μειώνει το πρωτογενές πλεόνασμα(που έγινε μέχρι και ανέκδοτο για την διαφήμιση της Cosmote) .Όλοι έμαθαν την καραμέλα: μονόδρομος για την ανάπτυξη είναι τα πλεονάσματα (έστω και αν είναι αποτέλεσμα βαριάς φορολόγησης και περικοπής δημοσίων επενδύσεων σε υγεία και παιδεία). Κανένας δεν εξηγεί γιατί στην Ισπανία επιμένει 5η χρονιά η ανεργία άνω του 25\% ,παρά τα πλεονάσματα( και γιατί δεν μειώνεται σε Ιταλία, Πορτογαλία).
Ακούω στις εξαγγελίες όλων των νεοσύστατων πολιτικών φορέων προτάσεις για 200 βουλευτές και για 20 υπουργούς. Σωθήκαμε! Αυτά ήταν τα προβλήματα μας!Να σοβαρευτούμε: η Ελλάδα την έπαθε !Πιέστηκε να γράψει θετικό πρόσημο στο ταμείο της, με αντάλλαγμα νέο κουρεμα στο χρέος, αλλά κάτι τετοιο δεν συμβαίνει. Αντιθέτως, οδεύουμε ολοταχώς για νέα χρηματοδότηση, νέα θηλειά στον λαιμό μας. Και κανένα κόμμα δεν προτείνει πώς θα αποφύγουμε πρακτικά αυτό το καταστροφικό ενδεχόμενο. Φοβόμαστε να συζητήσουμε τα αυτονόητα για να μην μας ακούσουν οι δανειστές .Νομίζω ότι όποιοι θέλουν υπεύθυνα και σοβαρά να μετέχουν στην τέχνη της διακυβέρνησης του τόπου, ας γνωρίζουν ότι η σκληρή πολιτική διαπραγμάτευση με τους πιστωτές εταίρους μας στην “οικογένεια” της Ευρώπης, είναι βασικό προαπαιτούμενο.
Γιατί μπορεί μεν στους τίτλους των ειδήσεων να διαβάζουμε οτι η τρόικα δεν θέλει να βγούμε στις αγορές, αλλά ουδείς εξηγεί για το αν μας ….θέλουν οι αγορές! Μόνο αναλύσεις ακούω και διαβάζω για το εάν μας συμφέρει η όχι να ζητήσουμε λεφτά απο αυτές ! Η πραγματικότητα είναι διαφορετική: μια χώρα χωρίς βιώσιμη ανάπτυξη, χωρίς εγχώρια ζήτηση, χωρίς αυξηση του ΑΕΠ της και αναλογική μείωση του εξωτερικού δανεισμού της, όσα πλεονάσματα και να γράψει, οι αγορές δεν θα την θεωρούν ελκυστική για μακροπρόθεσμο δανεισμό.Θα την αποτιμούν σαν ”ευκαιρία” για σύντομη βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπία στα ομόλογα της( με τα spreads ).
Λείπει η ρευστότητα απο τις τράπεζες.Λείπει το Κράτος απο τα δρώμενα.Και λείπει(απεργεί στην ουσία)το Χρήμα απο την κοινωνία. Σε αυτές τις απουσίες να εστιάσουμε τα ζητούμενα. Τα υπόλοιπα δεν είναι της παρούσης…
