Πως θα μπει το φυσικό αέριο στα πλοία

Μια μεγάλη «συμμαχία» εταιρειών έχει βάλει «πλώρη» για να υλοποιήσει το πρώτο έργο ανεφοδιασμού πλοίων με υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) στη Μεσόγειο και την Αδριατική Θάλασσα.

Το έργο είναι απολύτως αναγκαίο καθώς έχει διαπιστωθεί ότι τα πλοία, που χρησιμοποιούν ως καύσιμο το φυσικό αέριο, χρειάζεται να ανεφοδιάζονται συχνά και κατ’ επέκταση να υπάρχουν σε συγκεκριμένα σημεία ειδικοί σταθμοί ανεφοδιασμού.

Στο σημαντικό project, το οποίο έχει υποβληθεί για χρηματοδότηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επικεφαλής είναι η εταιρεία QEnergy, στην οποία συμμετέχουν η ελληνική κατασκευαστική ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η Qatar Petroleum και η GDF Suez.

Επίσης, από ελληνικής πλευράς μετέχουν συνολικά 18 εταιρείες και φορείς Ανάμεσά τους είναι οι ΟΛΠ ΑΕ, ΑΝΕΚ, Όμιλος Attica, Minoan Lines (συμφερόντων Grimaldi), Hellenic Seaways, το ελληνικό γραφείο των Lloyd’s (Hellenic Lloyd’s S.A), Ένωση Εφοπλιστών Μικρών Αποστάσεων (Hellenic Shortsea Shipowners Association), η τράπεζα Πειραιώς κ.α.

Να σημειωθεί ο ΟΛΠ Α.Ε. μέσω της ΝΑΥΣΟΛΠ Α.Ε. συμμετέχει και στις πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί για την προώθηση τεχνογνωσίας επί των θεμάτων μετατροπής των μηχανών πλοίων από πετρέλαιο σε LNG, ένα θέμα το οποίο παρά τις δυσκολίες του θα μπορούσε να ενισχύσει τις ναυπηγοεπισκευαστικές επιχειρήσεις του Πειραιά.

Η QE Energy Europe Ltd. έχει έδρα στην Κύπρο, όπως και άλλη μια εταιρεία που μετέχει στο πρόγραμμα. Ακόμα μετέχουν 3 εταιρείες και φορείς από την Ιταλία και από μια εταιρεία από Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία, αντίστοιχα.

Το πρόγραμμα, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, στην διεθνή έκθεση «Ποσειδώνια 2014», θεωρείται πολύ μεγάλο. Η πρώτη φάση που περιλαμβάνει την μελέτη του νέου προγράμματος υπολογίζεται στα 5 εκατ. ευρώ ενώ το συνολικό κόστος υλοποίησης του προγράμματος θα φτάσει τα 500 εκατ. Ευρώ.

Από πλευράς κρατών συμμετέχουν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Κύπρος και η Κροατία ενώ το η προέλευση του υγροποιημένου φυσικού αερίου θα είναι από το Κατάρ, που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο.



Στόχος του έργου είναι να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο δίκτυο Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στην Ανατολική Μεσόγειο, ώστε να αναπτυχθεί το LNG ως θαλάσσιο καύσιμο και να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα του στόλου της περιοχής.

Οι δράσεις που απαιτείται να γίνουν αφορούν:
1.Διερεύνηση της ζήτησης του υγροποιημένου φυσικού αερίου ως καυσίμου στον υπό εξέταση τομέα.

2. Σχεδιασμός του δικτύου μεταφοράς και διανομής.

3. Υπολογισμός των απαιτήσεων των επενδύσεων στους διάφορους κόμβους του δικτύου.

4. Επίδειξη της οικονομικής και τεχνικής σκοπιμότητας μέσω πιλοτικών υποθέσεων.

5. Καθορισμός μέτρων ασφάλειας, με ποσοτικοποίηση του κινδύνου και πιστοποιήσει των διαδικασιών για τα (4) παραπάνω.

6. Διερεύνηση των αναγκαίων προσαρμογών των εθνικών ρυθμιστικών πλαισίων για την υιοθέτηση του υγροποιημένου φυσικού αερίου ως καυσίμου στον τομέα της ναυτιλίας.

7. Διερεύνηση του προγράμματος και τις εναλλακτικές λύσεις χρηματοδότησης για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης του δικτύου.

8 Προώθηση της χρήσης υγροποιημένου φυσικού αερίου ως καυσίμου για τα ενδιαφερόμενα μέρη, προκειμένου να ξεπεραστεί η υφιστάμενη αδράνεια κατά της αλλαγής.

9 Αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού ως προς τις δυνατότητες και τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές οφέλη από τη χρήση του υγροποιημένου φυσικού αερίου ως καυσίμου.

Η εφαρμογή σε επιβατηγά πλοία

Ξεκίνησε, το 2013, ταξίδια το πρώτο μεγάλο επιβατηγό- οχηματαγωγό, με δυνατότητα κίνησης με υγροποιημένο φυσικό αέριο. Είναι το Viking Grace της φινλαδικής εταιρείας Viking Line, το οποίο κυκλικά δρομολόγια από του Τουρκού της Φινλανδίας, τα νησιά Άλαντ και στη Στοκχόλμη, στη Βαλτική θάλασσα.

Το κόστος κατασκευής του πλοίου ήταν πολύ μεγάλο καθώς υπολογίζεται ότι έφτασε στα 240 εκατομμύρια ευρώ (περίπου 320 εκατομ. δολάρια). Οι μηχανές του μπορούν να λειτουργήσουν εναλλακτικά με βαρύ fuel πετρέλαιο, ντίζελ ή LNG.

Το πλοίο έχει χωρητικότητα 2.800 επιβατών και διαθέτει 880 καμπίνες, από τις οποίες περισσότερες από 170 με διπλά κρεβάτια.

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες μέχρι το 2020 περίπου 10.000 σκάφη θα μπορούν να χρησιμοποιούν ως καύσιμο κίνησης το υγροποιημένο φυσικό αέριο σε σύγκριση με λιγότερο από 100, που το χρησιμοποιούν σήμερα. Μάλιστα, ο νηογνώμονας Det Norske είχε προβλέψει ότι το LNG θα γίνει η κύρια πηγή καυσίμων για όλα τα εμπορικά πλοία μέσα σε 40 χρόνια.

Μέχρι σήμερα η χρήση του LNG έχει περιοριστεί σε μικρότερα σκάφη, με ολιγόωρα ταξίδια, λόγω του μεγάλου μεγέθους των δεξαμενών, που απαιτείται να έχουν τα πλοία και των λίγων εγκαταστάσεις ανεφοδιασμού, που υπάρχουν.

Ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ)

Το Pireas2day.gr έχει παρουσιάσει αναλυτικά μια ενδιαφέρουσα μελέτη, που συζητιέται στο πλαίσιο του Διεθνή Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) και αποτελεί εργαλείο για την λειτουργία πλοίων με υγροποιημένο φυσικό αέριο.

Μερικά από τα στοιχεία, που αναλύονται στην μελέτη είναι τα εξής:

• Κόστος νεότευκτου πλοίου: Το μοναδικό πλοίο υψηλής ταχύτητας, που χρησιμοποιεί ως καύσιμο το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) είναι το «Francisco», που κατασκευάστηκε από τα ναυπηγεία Incat στην Αυστραλία και εκτελεί δρομολόγια μεταξύ της Αργεντινής και της Ουρουγουάης. Δεν είναι διαθέσιμη η επίσημη τιμή κατασκευής. Ωστόσο, σύμφωνα με διάφορες ανεπίσημες πηγές, η τιμή της παράδοσης ήταν περίπου 130 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Αυτή η τιμή υπολογίζεται να είναι περίπου 30\% υψηλότερη από ό, τι για ένα πετρελαιοκίνητα σκάφος του ίδιου μεγέθους και δυναμικότητας.

Πάντως, θεωρείται πιθανό η τιμή να αυξήθηκε προκειμένου να καλυφθεί και το κόστος των αναγκαίων μελετών καθώς ήταν το πρώτο πλοίο, που κατασκευάστηκε με αυτές τις προδιαγραφές.

Το κόστος βέβαια γι’ αυτό τον τύπο πλοίων υψηλότερο από ό, τι για άλλους τύπους πλοίων.

Γενικά εκτιμάται ότι ένα πλοίο που θα χρησιμοποιεί LNG ως καύσιμο θα είναι κατά 10- 20\% ακριβότερο εάν είναι εξοπλισμένο με συμβατικούς κινητήρες ντίζελ.

Στη μελέτη επισημαίνεται ότι εάν η εταιρεία στο Τρίνινταντ και Τομπάγκο αποφασίσει να επενδύσει σε ένα ή δύο νεότευκτα πλοία, που θα χρησιμοποιούν ως καύσιμο το LNG με παρόμοια χωρητικότητα και απόδοση με το υπάρχον σκάφος η τιμή για το καθένα υπολογίζεται ότι θα είναι περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια.

• Κόστος μετατροπής υπάρχοντος πλοίου: Το εκτιμώμενο κόστος μετατροπής είναι 32 εκατομμύρια δολάρια, από τα οποία τα 24,7 εκατομμύρια δολάρια θα δαπανηθούν για την αγορά και εγκατάσταση των τουρμπίνων φυσικού αερίου.

• Κόστος εκπαίδευσης πληρώματος: Όπως περιγράφεται αναλυτικά δεν υπάρχει διεθνής ρύθμιση, που ισχύει σχετικά με το πλήρωμα των πλοίων, που έχουν το φυσικό αέριο ως καύσιμο πλοίων.

Εναπόκειται, λοιπόν, στο κράτος σημαίας να εγκρίνει ένα επαρκές πεδίο της εκπαίδευσης και της κατάρτισης για όλα τα μέλη του πληρώματος επί του πλοίου. Εάν ληφθούν ορισμένα βασικά σημεία, που περιέχονται στη μελέτη εκτιμάται ότι το εκπαιδευτικό κόστος που σχετίζεται με τη χρήση του υγροποιημένου φυσικού αερίου ως καύσιμο θα είναι περίπου 6 000 δολάρια ανά μέλος του πληρώματος καταστρώματος και μηχανοστασίου που σχετίζονται με αυτό και περίπου 2 500 δολάρια για όλα τα άλλα μέλη του πληρώματος.

• Κόστος συντήρησης: Λόγω του περιορισμένου αριθμού των συγκριτικών τύπο των σκαφών σε λειτουργία, είναι δύσκολο να καθοριστεί μια σαφής εικόνα των εξόδων συντήρησης του LNG ως καύσιμο σε σκάφος υψηλής ταχύτητα σε σχέση με την χρήση πετρελαίου ως καύσιμο, κυρίως λόγω της αλλαγής των εμβολοφόρων κινητήρων με τουρμπίνες αερίου.

Γενικά εκτιμάται ότι το συνολικό κόστος για εργασίες συντήρησης και επισκευής είναι παρόμοια με τα συμβατικά σκάφη.

Προκειμένου να απλοποιηθεί και να καταστεί το κόστος για τη συντήρηση πλήρως προβλέψιμο για τον ιδιοκτήτη του πλοίου, συνιστάται να συνάψει σύμβαση παροχής υπηρεσιών με τον προμηθευτή της τουρμπίνας. Το ετήσιο κόστος για μια τέτοια συμφωνία πρέπει να καλύπτει το πλήρες πρόγραμμα συντήρησης και να περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα εργασίας και υλικών.