Οι διαφορές ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα
Τα κέρδη και τις ζημίες από ενα σύνολο ανοιχτών θεμάτων στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα καλείται να επιλέξει η κυβέρνηση προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εν εξελίξει διαπραγματεύσεις και συνεπώς να εγκριθεί η τέταρτη επικαιροποίηση του δεύτερου μνημονίου.
Πλέον οι διαφορές ανάμεσα στην κυβέρνηση και την τρόικα προσδιορίζονται στην κινητικότητα στο Δημόσιο, στις ομαδικές απολύσεις, τις προϋποθέσεις του ΟΟΣΑ αλλά και το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος που θα δοθεί ως «κοινωνικό μέρισμα». Οικονομικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι «στο σημείο που βρισκόμαστε οι αποφάσεις περνούν πια από τα χέρια του ίδιου του κ Σαμαρά» ο οποίος πριν «ανάψει το «πράσινο φως» για τη μια ή την άλλη επιλογή θα πρέπει να συμβουλευθεί και τον εταίρο του στην κυβέρνηση Ευάγγελο Βενιζέλο. Όμως, τα πράγματα δεν είναι και τόσο ήρεμα, όσο επιδιώκει η κυβέρνηση να φαίνονται…
Για το ζήτημα της κινητικότητας στο Δημόσιο, μετά την εκκαθάριση του ΕΟΠΥΥ από τον Άδωνι Γεωργιάδη, εκκρεμούν ουσιαστικά οι περίπου 3.500 – 4.000 διαθεσιμότητες από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που έχει αναλάβει να υλοποιήσει ο κ. Γιάννης Μιχελάκης. Ήδη, χθες, δημιουργήθηκε μείζον ζήτημα, κυρίως λόγω των αναφορών από στελέχη του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης ότι η καθυστέρηση στο θέμα της κινητικότητας και της διαθεσιμότητας οφείλεται στο… Υπουργείο Εσωτερικών. Αυτή ήταν και η σπίθα. Από την πλευρά Μιχελάκη, διαμηνύονταν χθες πώς οι 4.000 διαθεσιμότητες θα εκπληρωθούν στο πλαίσιο της ενδοδημοτικής κινητικότητας, για την υλοποίηση της οποίας πάντως θα πρέπει να εκδοθεί εγκύκλιος προκειμένου να επιτρέπει τις μεταβολές στο προσωπικό κατά την προεκλογική περίοδο
ΟΙ απαιτήσεις του ΟΟΣΑ
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες , η Τρόικα φαίνεται να υποχωρεί στα δημοσιονομικά όχι όμως και στα διαρθρωτικά. Ειδικά το ζήτημα των παρεμβάσεων του ΟΟΣΑ μοιάζει με… «Ευαγγέλιο» για τους τροϊκανούς, παρά τη σχετική άρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Ειδικότερα, στις περιπτώσεις του γάλακτος, όπου συνεχίζονται οι αντιδράσεις των Αθ. Τσαυτάρη, Μαξ. Χαρακόπουλου και πολλών βουλευτών της περιφέρειας, των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, όπου ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν θέλει να ανοίξει νέο μέτωπο με τους φαρμακοποιούς, αλλά και της ενιαίας τιμής των βιβλίων το «μπαλάκι» περνάει στην πλευρά του πρωθυπουργού ο οποίος θα πρέπει να αποφασίσει τον τρόπο που θα τα διαχειρισθεί και να λύσει τον γρίφο : «Πάω κόντρα στην τρόικα εν όψει ευρωεκλογών» ή «αποδέχομαι το πολιτικό κόστος και συνεχίζω εντός του πλαισίου πολιτικής που ορίζει η τρόικα».
Το ίδιο ισχύει, κατεξοχήν, και για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, η τελική διευθέτηση του οποίου θα εξαρτηθεί από την εξέλιξη των διαβουλεύσεων στα υπόλοιπα μέτωπα.
