Ship IT: H Καινοτομία στο Τιμόνι

Με τις απαιτήσεις του παγκόσμιου εμπορίου από αυτήν να αυξάνονται εκθετικά, η ναυτιλία στρέφεται στην ψηφιακή της υπόσταση για να τις ικανοποιήσει.

Η ναυτιλία ποτέ δεν ήταν η πρώτη που θα δοκίμαζε τα «αχαρτογράφητα νερά» του ψηφιακού μετασχηματισμού. Ή οποιασδήποτε καινοτομίας που δεν είχε αποδείξει την αξία της. Η επικίνδυνη φύση του επιχειρείν μακριά από την ασφάλεια της στεριάς, των υποδομών της και των θεσμικά οργανωμένων κρατών δεν άφηνε χώρο για περιττά ρίσκα. Χρειάστηκε τελικά μια πανδημία, ένα μεγάλο κύμα ψηφιακού μετασχηματισμού που την ακολούθησε -και στο οποίο οι πιο ώριμες από τις καινοτόμες ψηφιακές τεχνολογίες απέδειξαν την αξία τους- και η διατάραξη της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας που έφερε έναν ολόκληρο κόσμο σε αναταραχή, για να αναδείξουν τις ευκαιρίες για επιτυχημένη μετάβαση σε μια νέα «ψηφιακή» πλεύση προς το μέλλον.

Όπως μας λέει και ο Θεμιστοκλής Σάρδης, Διευθυντής Πληροφορικής, Costamare Shipping και Πρόεδρος της AMMITEC «ο κλάδος της ναυτιλίας διαφέρει ουσιαστικά από τους άλλους τομείς της οικονομίας λόγω των μοναδικών χαρακτηριστικών των θαλασσίων μεταφορών. Ένα ποντοπόρο πλοίο αντιμετωπίζει συνεχώς μεταβαλλόμενες θαλάσσιες συνθήκες, διεθνείς και εθνικούς κανονισμούς, καθώς και την ανάγκη συντονισμού μεταξύ πολλών φορέων. Το διεθνές κανονιστικό πλαίσιο εξελίσσεται συνεχώς, απαιτώντας τακτικές προσαρμογές τόσο στις διαδικασίες όσο και στα ίδια τα πλοία».

Εστιάζοντας σε αυτές τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει η ναυτιλία σε σχέση με άλλα οικοσυστήματα ο Μίλτος Συννεφιάς , Τechnical Director της Pleiades Shipping Agents S.A. εξηγεί την πρόκληση που θέτει το γεγονός ότι το πλοίο και οι χειριστές του, το πλήρωμα του, βρίσκονται μακριά από την βάση διαχείρισης του, αφού «…μετακινείται συνεχώς σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, και οι χειριστές του εκ των πραγμάτων εναλλάσσονται και αυτοί συνεχόμενα. Η επικαιροποίηση των δεδομένων που συλλέγονται και μεταδίδονται στη βάση διαχείρισης, αλλά και η ανάλυση των πρακτικών που εφαρμόζονται στο πλοίο από τους χειριστές του αποτελούν ιδιαίτερες προκλήσεις που πρέπει να συνυπολογιστούν και ξεπεραστούν μεταξύ άλλων».

«Ένα πλοίο θα μπορούσαμε να το δούμε σαν ένα κινούμενο περιφερειακό γραφείο στο οποίο το προσωπικό αλλάζει κάθε λίγους μήνες» μας λέει και ο Στέφανος Χρηστάκης, IT Innovation Manager της Euronav Ship Management. «Αν αναλογιστούμε ότι η πιο δύσκολη πλευρά του ψηφιακού μετασχηματισμού είναι η διαχείριση της αλλαγής και η απορρόφηση των κραδασμών από τις αλλαγές, τότε γίνεται προφανές ότι στη ναυτιλία ο ψηφιακός μετασχηματισμός έχει πιο δύσκολο έργο. Τα πληροφοριακά συστήματα οφείλουν να είναι διαισθητικά εύκολα στη χρήση τους και οι αλλαγές/βελτιώσεις σε νέα συστήματα πρέπει να επικοινωνούνται έγκαιρα με σωστό και καλοσχεδιασμένο τρόπο. Εκτός από εκπαίδευση (HowTo Guides, short videos, FAQs, κτλ.) είναι απαραίτητο ο ναυτικός να νοιώσει και ο ίδιος ότι συμμετέχει στην αλλαγή και να τη στηρίξει».

Παρόλα αυτά η μετάβαση και της ναυτιλίας στο χώρο του ψηφιακού επιχειρείν έχει ήδη αρχίσει να ανεβάζει ρυθμό και μάλιστα εντυπωσιακό.

Σύμφωνα με έρευνα της Absolute Reports, η παγκόσμια αγορά τεχνολογιών Ship Management που εκτιμήθηκε το 2022 στα 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια αναμένεται να αυξηθεί με μέσο ετήσιο ρυθμό 7,96% φτάνοντας ως το 2028 τα 4,2 δισεκατομμύρια.

Σε αυτή την δυναμική, η έκθεση «Marine Management Software Market Overview» της Marine Digital δείχνει ότι η αγορά λογισμικού διαχείρισης ναυσιπλοΐας, αλλά και λιμενικών εγκαταστάσεων πρωταγωνιστεί με μια αναμενόμενη μέση αύξηση του όγκου της αξίας της περίπου 10,6% ως το 2028.

Στην πλευρά του ICT οπλοστασίου που ενσωματώνει και το hardware της ναυτιλίας η έρευνα της Fortune Business Insights με τίτλο «Integrated Marine Automation System Market Size, Share & COVID-19 Impact Analysis, By Product Type (Hardware, Software) By Solution (Vessel Management System, Power Management System, Safety System, Others) By End-User (Commercial, Defense) and Regional Forecast, 2022-2029» υπολογίζει ότι η αγορά που αμέσως μετά την πανδημία και την επανέναρξη του παγκόσμιου εμπορίου και ναυτιλίας ανέβηκε με πάνω από 10% στα 3,58 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022, θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 7,39% περνώντας τα 6,33 δισεκατομμύρια δολάρια ως το 2029.

Η μεταμόρφωση της ναυτιλίας
«Η ναυτιλία, ο ακρογωνιαίος λίθος του παγκόσμιου εμπορίου, βρίσκεται σε μια συναρπαστική καμπή της ιστορίας της. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός υπόσχεται να μεταμορφώσει τα πλοία, να αλλάξει τις επιχειρηματικές διαδικασίες και να ανοίξει νέους δρόμους για την καινοτομία και την αποδοτικότητα», όπως μας εξηγεί και ο Φώτης Τσιτσιρίγκος, Director of Operations, METIS Cyberspace Technology. Όπως παραδέχεται το ταξίδι μέχρι αυτό το σημείο έχει διαρκέσει περισσότερο σε σχέση με άλλους κλάδους της οικονομίας. «Κυρίως λόγω της προσκόλλησης σε παραδοσιακά μοντέλα διοίκησης και της αντίστασης στην αλλαγή. Οι αντικειμενικές δυσκολίες, όπως οι προκλήσεις στις τηλεπικοινωνίες, η απόσταση από τα κέντρα αποφάσεων και την κεντρική διοίκηση, καθώς και η ελλιπής εκπαίδευση και εξοικείωση με την τεχνολογία, έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτή την υστέρηση. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, αυτό έχει αλλάξει δραματικά. Νέα μέσα, όπως οι πιο οικονομικές και αποδοτικές δορυφορικές συνδέσεις μέσω υπηρεσιών χαμηλής τροχιάς, η ένταξη των νέων τεχνολογιών στην ναυτική εκπαίδευση, και η νέα γενιά εφοπλιστών που αντιλαμβάνεται την αξία της τεχνολογίας, έχουν συμβάλει στην αλλαγή. Παράλληλα, οι αλλαγές στο κανονιστικό πλαίσιο απαιτούν την ένταξη νέων εργαλείων και τεχνολογιών, ενώ οι αυξημένες απαιτήσεις των πελατών καθιστούν πρακτικά αδύνατη την ανταπόκριση μέσω παραδοσιακών τρόπων και εργαλείων». Έτσι όπως μας εξηγεί ο Φώτης Τσιτσιρίγκος παρόλο που ο κλάδος δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο πλήρους ωριμότητας, βαδίζει σταθερά προς αυτή την κατεύθυνση. «Η πρόκληση πλέον δεν είναι μόνο η υιοθέτηση τεχνολογιών, αλλά και η επιλογή των πιο κατάλληλων λύσεων και του πιο κατάλληλου μοντέλου υλοποίησης. Η επιλογή μεταξύ ολοκληρωμένων και εξειδικευμένων λύσεων είναι κρίσιμη για την επιτυχία. Για παράδειγμα, κάποιες εταιρείες επιλέγουν ολοκληρωμένες λύσεις που επιτρέπουν την ενοποίηση όλων των συστημάτων του πλοίου, ενώ άλλες προτιμούν να συνδυάζουν διαφορετικά συστήματα που ταιριάζουν καλύτερα στις ανάγκες τους».

Η πρακτική εφαρμογή που επιβάλλουν οι ανάγκες έχει δείξει άλλωστε μέχρι σήμερα τη δυναμική που έχει το «ΙΤ του αλμυρού νερού». Όπως μας λέει και ο Μίλτος Συννεφιάς «ήδη κατά τη διάρκεια της καραντίνας λόγω κορονοϊού εφαρμοστήκαν αποτελεσματικά τηλεδιασκέψεις και τηλε-επιθεωρήσεις από τα κέντρα διαχείρισης προς το πλοίο. Αυτή είναι μια άμεση ψηφιακή τεχνολογία που επέτρεψε στη ναυτιλία να εξακολουθεί να λειτουργεί απρόσκοπτα και με ασφάλεια πάρα τους παγκοσμίους περιορισμούς. Αργότερα εξελίχτηκαν drones με δυνατότητες επιθεώρησης από μικρή απόσταση δεξαμενών φορτιού με ταυτόχρονη, τρισδιάστατη απεικόνιση μεγάλης ακρίβειας του χώρου και δυνατότητα λήψης πιστοποιημένων παχυμετρήσεων ελασμάτων, με τον χειριστή να βρίσκεται εκτός δεξαμενής στη κουβέρτα».

Και αυτό ήταν μόνο η αρχή, αφού όπως μας εξηγεί «τα εργαλεία βελτιστοποίησης πορείας ταξιδιού σε συνδυασμό με τα μοντέλα βραχυπρόθεσμης / μακροπρόθεσμης πρόβλεψης καιρού – κατάστασης θαλάσσης είναι μια άλλη πολύ αποθεματική ψηφιακή τεχνολογία που επιτρέπει στην εξοικονόμηση καυσίμου. Η συλλογή δεδομένων και η «Μηχανική Μάθηση « (Machine Learning) που αποτελεί εργαλείο Τεχνητής Νοημοσύνης, σε συνδυασμό με την ανάλυση αυτών μετά από διαδικασία επικαροποίησης, προσφέρουν τη δυνατότητα μοντελοποίησης της λειτουργίας του πλοίου σε πραγματικές συνθήκες αν πάσα στιγμή. Το ίδιο ισχύει και με την κύρια μηχανή και το θερμοδυναμικό μοντέλο αυτής. Με αυτό το τρόπο επιτρέπεται η συνεχής αξιολόγηση και διόρθωση του υδροδυναμικού μοντέλου σκάφους – έλικας καθώς και του θερμοδυναμικού μοντέλου τη Κύριας Μηχανής για βέλτιστη απόδοση».

Ship IT: Προκλήσεις και Ευκαιρίες
Τα ζητούμενα που κυριαρχούν σε αυτή την ανάπτυξη του «ΙΤ του αλμυρού νερού» είναι πολύ συγκεκριμένα και μάλιστα ιεραρχημένα από καιρό:

Ασφάλεια Πλεύσης: Τα προηγμένα βοηθήματα πλοήγησης (AIS, ECDIS, IBS κ.α.) και τα συστήματα επικοινωνίας σε πραγματικό χρόνο ενισχύουν σημαντικά την ασφάλεια στη θάλασσα προλαμβάνοντας συγκρούσεις μεταξύ πλοίων και προσκρούσεις τους σε στεριά και υφάλους.

Λειτουργική Αποτελεσματικότητα: Οι ΤΠΕ εξορθολογίζουν από τη ναυσιπλοΐα έως τη διαχείριση φορτίου, μειώνουν το ανθρώπινο λάθος, βελτιστοποιούν διαδικασίες, τις διαδρομές και διασφαλίζουν την έγκαιρη συντήρηση, εξοικονομώντας κόστος.

Περιβαλλοντική Αειφορία -Green Shipping: Η ναυτιλιακή βιομηχανία βρίσκεται υπό αυξανόμενη πίεση να μειώσει το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα και οι ΤΠΕ διαχείρισης στόλου βελτιστοποιούν την κατανάλωση καυσίμου, μειώνοντας τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, των οποίων η παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο είναι απαραίτητη για τη συμμόρφωση με τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς.

Διαφάνεια και υπευθυνότητα: Η χρήση των ΤΠΕ στην παρακολούθηση και διαχείριση φορτίου ενισχύει τη διαφάνεια και την υπευθυνότητα στην αλυσίδα εφοδιασμού, μειώνοντας τον κίνδυνο κλοπής, απώλειας ή ζημιάς και διασφαλίζοντας την έγκαιρη παράδοση.

Κανονιστική Συμμόρφωση: Οι ΤΠΕ βοηθούν τις ναυτιλιακές εταιρείες να συμμορφώνονται με πολυάριθμους διεθνείς κανονισμούς που διέπουν την ασφάλεια, την ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος, παρέχοντας δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, αυτοματοποιημένες αναφορές και δυνατότητες παρακολούθησης.

Ποιες είναι όμως οι προκλήσεις στο κυνήγι των παραπάνω; Για την Κατερίνα Ραπτάκη Digital Transformation, Cyber Security and e-Governance specialist της Navios Group of Companies η ναυτιλία, όντας ένας άκρως ανταγωνιστικός κλάδος, έρχεται αντιμέτωπη με πλήθος προκλήσεων και προβλημάτων, στα οποία η τεχνολογία πληροφορίας καλείται να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο για την επίλυσή τους. «Μερικά από αυτά είναι η βελτίωση της ασφάλειας πληρωμάτων, πλοίου και φορτίου, η μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος, η αύξηση της αποδοτικότητας, η διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας, αλλά και ο έλεγχος της αγοράς μέσω έξυπνων προβλέψεων ναύλων, φορτίων και διαδρομών. Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν πλέον στην αγορά τόσο τεχνολογίες, όσο και έτοιμα συστήματα που μπορεί μία εταιρεία να υιοθετήσει, ώστε να βαδίσει με γρήγορα βήματα στην πορεία του Ψηφιακού μετασχηματισμού». «Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πρόκλησης είναι ο περιβαλλοντικός στόχος της αποανθρακοποίησης της ναυτιλίας, ο οποίος επιτάσσει σημαντικές αλλαγές και βελτιώσεις τόσο στα πλοία όσο και στις μεθόδους παρακολούθησής τους» μας λέει ο Θεμιστοκλής Σάρδης. «Στη διαδικασία αυτή, οι τεχνολογίες όπως το Internet of Things (IoT) και τα data analytics παίζουν έναν κρίσιμο ρόλο. Το IoT επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση των πλοίων μέσω αισθητήρων που καταγράφουν δεδομένα για κρίσιμες παραμέτρους της λειτουργίας τους, όπως η κατάσταση του κινητήρα, η κατανάλωση καυσίμου και οι περιβαλλοντικές συνθήκες. Χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη για την ανάλυση αυτών των δεδομένων, εντοπίζονται πιθανά προβλήματα και βελτιστοποιούνται οι διαδικασίες, με στόχο την αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας και τη μείωση των εκπομπών CO. Με αυτόν τον τρόπο, οι νέες τεχνολογίες συμβάλλουν ουσιαστικά στην επίτευξη των στόχων αποανθρακοποίησης και ενισχύουν τη βιωσιμότητα στον τομέα της ναυτιλίας».

Στον ίδιο τόνο ο Μίλτος Συννεφιάς, βρίσκει ότι ο ρόλος των τεχνολογιών πληροφορίας στο ζήτημα της αποανθρακοποίησης είναι διττός: «στη μεταβατική περίοδο που βιώνει ο πλανήτης και μεταξύ άλλων και η ναυτιλία για την απανθρακοποίηση, η έρευνα για το νέο «καύσιμο» που θα αντικαταστήσει το πετρέλαιο είναι σε εξέλιξη χωρίς να διακρίνεται κάποιο προφανές αποτέλεσμα.

Στη φάση αυτή, οι τεχνολογίες πληροφορίας έχουν ενεργό ρόλο αφενός στην έρευνα για το νέο «καύσιμο» τρέχοντας άπειρα μοντέλα με ασύλληπτες ταχύτητες για την αξιολόγηση πολυπαραμετρικών εναλλακτικών καυσίμων και αφετέρου στην ανάλυση τεράστιων διαστάσεων βάσεων δεδομένων με στόχο την ανάδειξη βέλτιστων πρακτικών και συστημάτων σε διάφορους τομείς όπως:

• τα θερμοδυναμικά συστήματα ψύξης / θέρμανσης μέσα στο πλοίο είτε αυτά αφορούν διαδικασίες μηχανοστασίου είτε διαχείριση / μεταφορά φορτίων .

• Στη χρήση προηγμένων λιπαντικών για την λίπανση / ψύξη στις μηχανές εσωτερικής καύσης για την πρόωση του πλοίου και παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος επάνω σε αυτό.

• Την υδροδυναμική απόδοση έλικας / σκάφους σε διαφορετικά βυθίσματα του πλοίου κάτω από διαφορετικές καταστάσεις κυματισμού / ταχύτητας ανέμου καθώς και βαθμού τραχύτητας γάστρας όπως αυτή επηρεάζεται από τις επικαθίσεις / ανάπτυξη θαλασσίων οργανισμών στα ύφαλα του πλοίου».

Όπως ήταν αναμενόμενο όμως και η αποανθρακοποίηση μετατρέπεται σε ζήτημα data quality, αφού όπως επισημαίνει και ο Στέφανος Χρηστάκης μια από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν αυτό το διάστημα οι ναυτιλιακές είναι η ποιότητα της πληροφορίας που συλλέγουν από τα πλοία. «Καθώς οι διεθνείς κανονισμοί σχετικά με τις εκπομπές ρύπων αυστηροποιούνται και τα αντίστοιχα «πρόστιμα» μεγαλώνουν, οι ναυτιλιακές εταιρείες ψάχνουν τρόπους να ελαχιστοποιήσουν κατανάλωση και ρύπους. Σε αυτή την προσπάθεια οι σύγχρονες ναυτιλιακές έχουν επενδύσει στην συγκέντρωση μεγάλου όγκου δεδομένων από τα πλοία. Αυτά προέρχονται είτε από τα υπάρχοντα συστήματα (AMS κτλ.) είτε από αισθητήρες που εγκαθίστανται για συγκεκριμένο σκοπό (π.χ. πάνω σε ένα flow meter). Η πρόκληση σε αυτό το εγχείρημα είναι να διασφαλιστεί η ποιότητα των δεδομένων αυτών. Ακόμα δε περισσότερο δύσκολο είναι να διατηρηθεί η ποιότητα των δεδομένων σταθερά σε υψηλό επίπεδο» μας εξηγεί. Επισημαίνοντας ότι «είναι προφανές ότι αν αυτά τα δεδομένα πρόκειται να αποτελέσουν τη βάση για πιο «έξυπνες» αποφάσεις (π.χ. για τον τόπο/χρόνο δεξαμενισμού), τότε τα δεδομένα πρέπει να είναι ακριβή. Είναι σημαντικό λοιπόν μια επένδυση σε συλλογή δεδομένων να συνοδεύεται από την αντίστοιχη επένδυση σε συστήματα «καθαρισμού» και ακόμα και διόρθωσης δεδομένων».

Αναπόφευκτα προκύπτει το ζήτημα της ασφάλειας η οποία όπως επισημαίνει και ο Θεμιστοκλής Σάρδης, ενδέχεται μεν να επηρεάσει κάθε κλάδο της οικονομίας, στην ναυτιλία όμως αντιμετωπίζει συγκεκριμένες προκλήσεις. «Οι βασικότερες προκλήσεις περιλαμβάνουν την αύξηση των κυβερνοεπιθέσεων όπως το ransomware και το phishing, την προστασία ευαίσθητων δεδομένων που αφορούν τη διαχείριση πλοίων και προσωπικές πληροφορίες, την ανάγκη εκπαίδευσης του προσωπικού για την αναγνώριση και αποτροπή επιθέσεων, την ενσωμάτωση παλαιών συστημάτων με νέες τεχνολογίες ασφαλείας, τη συμμόρφωση με διεθνείς κανονισμούς και πρότυπα, καθώς και τη διαχείριση της ασφάλειας των απομακρυσμένων πλοίων μέσω δορυφορικών συστημάτων και επικοινωνίας με τρίτους».

Για την Κατερίνα Ραπτάκη αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σ’ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: «Οι περισσότερες εταιρείες θέλουν να προχωρήσουν στον ψηφιακό μετασχηματισμό, ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές, να αποτελούν μία μοντέρνα και ελκυστική επιλογή για τους μεγάλους απαιτητικούς ναυλωτές και τέλος να εξασφαλίζουν συμμόρφωση με τους ολοένα και πιο αυστηρούς κανονισμούς. Υπάρχουν χιλιάδες λύσεις στην αγορά, που μπορεί κάποια εταιρεία να υιοθετήσει στους διάφορους τομείς δραστηριότητάς της. Το δύσκολο όμως είναι να «χαράξει στρατηγική» ψηφιακού μετασχηματισμού και όχι απλά να «αγοράσει» μερικές έτοιμες λύσεις. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός πρέπει να αποτελεί ένα ολοκληρωμένο μακρόπνοο σχέδιο, που να καθοδηγείται από τη διοίκηση της εταιρείας ή έστω να έχει τη σύμφωνη γνώμη και συμπαράστασή της, να σχεδιάζεται από εξειδικευμένα στελέχη που έχουν εμπειρία όχι μόνο στις τεχνολογίες πληροφορίας, αλλά γνωρίζουν σε βάθος και λεπτομέρεια τις διαδικασίες, τις αξίες, το όραμα και την κουλτούρα της επιχείρησης. Η στρατηγική του ψηφιακού μετασχηματισμού πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη της και το ανθρώπινο δυναμικό της, στο οποίο προφανώς πρέπει να στηριχτεί για να προχωρήσει στο νέο δρόμο. Πρέπει να εργαστεί σκληρά για να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές αντιδράσεις, που στηρίζονται στο φόβο, την ανασφάλεια, την άγνοια και στην αντίσταση στην αλλαγή».

Πορεία προς το μέλλον: Το «έξυπνο» πλοίο
Ποιες είναι εκείνες οι τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνιών που θα διαμορφώσουν το μέλλον της ναυτιλίας και πως θα μοιάζει η ναυσιπλοΐα και το πλοίο του μέλλοντος;
Για τον Θεμιστοκλή Σάρδη οι τεχνολογίες όπως τα (μερικώς) αυτοματοποιημένα πλοία και τα προηγμένα συστήματα δυναμικής διαχείρισης εφοδιαστικής αλυσίδας αναμένεται να διαδραματίσουν έναν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντος της ναυτιλίας. «Τα αυτοματοποιημένα πλοία ενδέχεται να μειώσουν την ανάγκη για πληρώματα και να βελτιώσουν την ασφάλεια και την αποδοτικότητα των ναυτικών δραστηριοτήτων, ενώ τα σύγχρονα συστήματα διαχείρισης εφοδιαστικής αλυσίδας θα προσφέρουν νέες δυνατότητες για τη βελτιστοποίηση των ροών εμπορευμάτων».

«Αυτό που περιμένω να δω το επόμενο διάστημα είναι να επανέρχονται πιο δυναμικά κάποιες startup/τεχνολογίες που είχαν χαμηλή διείσδυση στη ναυτιλία λόγω των υψηλών απαιτήσεων σε bandwidth/latency» μας λέει ο Στέφανος Χρηστάκης. «Οι δορυφόροι χαμηλής τροχιάς έχουν φέρει επανάσταση στη συνδεσιμότητα των πλοίων και πλέον ακόμα και η live μετάδοση video σε σταθερή βάση είναι εφικτή με χαμηλό κόστος. Αυτό δημιουργεί ευκαιρίες για τις εταιρείες τεχνολογίας σε πολλούς τομείς όπως ασφάλεια, εκπαίδευση, τηλεδιαχείριση, εντοπισμός/πρόβλεψη βλαβών, κ.α.»

Για τον Φώτη Τσιτσιρίγκο ιδιαίτερα σημαντικό είναι να γίνουν επιλογές που να μπορούν να υποστηρίξουν τις ανάγκες των εταιριών για μια πενταετία και να βασίζονται σε σταθερό και δοκιμασμένο τεχνολογικό υπόβαθρο. «Αυτό πρέπει να μπορεί να υποστηρίζει όλες τις σύγχρονες τεχνολογίες και αυτές που έρχονται. Παράλληλα, η μεταβλητότητα του κλάδου απαιτεί ευελιξία και δυνατότητα προσαρμογής ή αλλαγής μοντέλου υλοποίησης. Συνεπώς, οι επιλογές στο τεχνολογικό υπόβαθρο και στη διασυνδεσιμότητα των συστημάτων μέσω ευέλικτων μεθόδων (API, MQTT κλπ) είναι ίσως οι πιο κρίσιμες για το σήμερα και το μέλλον. Η χρήση ανοιχτών προτύπων και διαλειτουργικών συστημάτων είναι ένα παράδειγμα που υποστηρίζει αυτήν την ευελιξία».

Ενώ για την Κατερίνα Ραπτάκη το πλοίο του μέλλοντος θα αποτελεί μια εξελιγμένη πραγματικότητα με νέες ευκαιρίες όπου «αντί για απλή αντικατάσταση θέσεων εργασίας, το πλοίο του μέλλοντος θα φέρει αναβάθμιση και μετατόπιση των ρόλων προς το γραφείο:

• Έμπειροι ναυτικοί θα ηγούνται της λειτουργίας από το γραφείο, αξιοποιώντας δεδομένα και τεχνολογία για λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων και βελτιστοποίηση της πλοήγησης.

• Ειδικοί μηχανικοί θα παρακολουθούν εξ αποστάσεως την κατάσταση των συστημάτων, προλαβαίνοντας τυχόν προβλήματα και διασφαλίζοντας ομαλή λειτουργία.

• Εξειδικευμένοι αναλυτές θα αξιολογούν δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, προσφέροντας πολύτιμες πληροφορίες για βελτιστοποίηση της απόδοσης και λήψη στρατηγικών αποφάσεων.

Αυτή η μετατόπιση δεξιοτήτων θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης και γνωστικής βάσης, αξιοποιώντας στο έπακρο τα ταλέντα των εργαζομένων.

Παράλληλα, η αυτοματοποίηση θα αναλάβει επαναλαμβανόμενες και σωματικά απαιτητικές εργασίες, μειώνοντας τον κίνδυνο ατυχημάτων και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής στο πλοίο. Συνολικά, το πλοίο του μέλλοντος θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή για τη ναυτιλία, με έμφαση στην ασφάλεια, βιωσιμότητα, αποδοτικότητα και εξειδίκευση».

πηγή:netweek.gr