Η θέση της Κίνας στη νέα παγκόσμια οικονομική τάξη

23.03.2015

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομικών δυνάμεων του πλανήτη είναιταυτόχρονααναπόφευκτος και (ως επί το πλείστον) επωφελής. Αυτό ισχύει ακόμη και όταν η Κίνα και οι ΗΠΑ διαφωνούν για τον έλεγχο «πεπαλαιωμένων» χρηματοπιστωτικών οργανισμών.

Η προσπάθεια της Κίνας να ξεκινήσει τη νέα Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεωνκαι Υποδομώνκερδίζει ολοένα μεγαλύτερο έδαφος παρά την αντίσταση που προβάλλουν οι ΗΠΑ. Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν η τράπεζα θα καλύψει μια ανάγκη, αλλά ποιος είναι ο καλύτερος τρόποςνα εξασφαλιστεί η συνεισφορά της στην ασιατική ανάπτυξη -και, όχι τυχαία, πώς θα σπρώξει την Κίνα πιο βαθιά στην παγκόσμια οικονομική τάξη.

Τώρα που το Ηνωμένο Βασίλειο και διάφορες άλλες ευρωπαϊκές χώρες συμμετέχουν στην τράπεζα, η συμμετοχή άλλων χωρών όπως η Αυστραλία και η Νότια Κορέα είναι σχεδόν βέβαιη. Αυτό μετράται ως μια μικρή νίκη για την Κίνα έναντι των ΗΠΑ, που φέρονται να προσπαθούν να πείσουν τους συμμάχους τους να μην δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Αλλά η Ουάσινγκτον φέρει σε μεγάλο βαθμό ευθύνη. Για χρόνια, οι ΗΠΑ καλούσαν την Κίνα να δημιουργήσει δεσμούς με τους διεθνείς οργανισμούς και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα -χωρίς να αφήνει περιθώρια να συμβεί αυτό. Το Κογκρέσο επιμένει να μπλοκάρει τις προσπάθειες για «διάβρωση» της κυριαρχίας των ΗΠΑ στην Παγκόσμια Τράπεζα ή για αύξηση των δικαιωμάτων ψήφου της Κίνας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τα οποία αντιστοιχούν σε λιγότερο από 4\% του συνόλου, σε σύγκριση με σχεδόν 17\% για τις ΗΠΑ.

Δεν σημαίνει βέβαια πως το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλοι εντάχθηκαν στη νέα τράπεζα από αλτρουισμό. Το Λονδίνο προτίθεται να καθιερωθεί ως ο κύριος υπεράκτιος κόμβος συναλλαγών για το γουάν. Και η οικονομική λογική για την τράπεζα -σε μια εποχή που η ίδια η Παγκόσμια Τράπεζα αντιμετωπίζει κάτι σαν υπαρξιακή κρίση και η παγκόσμια αγορά ιδιωτικών κεφαλαίων είναι ισχυρή- μπορεί να φθίνει. Παρ ΄όλα αυτά, η περιοχή έχει τεράστιες ανάγκες υποδομών –ύψους έως και 800 δισ. δολαρίων κάθε χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης. Η όποια αμερικανική αντίθεση σε κάθε νέα πηγή χρηματοδότησης φαίνεται αγενής και υποκριτική.

Οι ανησυχίες πως ένας ελεγχόμενος από τους Κινέζους οργανισμός ίσως ενθαρρύνει τα χαμηλότερα πρότυπα δανεισμού είναι υπερβολικές. Αν η Κίνα ήθελε να μοιράζει αμφιβόλου ποιότητας δάνεια για να αγοράσει πίστη, θα μπορούσε να συνεχίσει εύκολα να το πράττει σε διμερή βάση. Αλλά αυτή η πρακτική σε μεγάλο βαθμό απέτυχε. Το Πεκίνο βρίσκεται αντιμέτωπο με τοξικά χρέη από τη Μιανμάρ έως τη Σρι Λάνκα και την Ουκρανία. Η βασική ιδέα πίσω από τη λειτουργία ενός πολυμερούς οργανισμού είναι η Κίνα να κερδίσει παγκόσμια αξιοπιστία για το μεγαλείο της.

Με αυτή τη λογική, και ενώ μένει να ξεκαθαριστούν πολλά σε σχέση με τις πρακτικές της διακυβέρνησης και του δανεισμού της νέας Τράπεζας, θα ήταν επωφελές να υπάρχουν Αμερικάνοι σύμμαχοι. Πρώτον, θα έπρεπε να εργαστούν για να εξασφαλίσουν ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται ομόφωνα έκαναν και συνεργατικά. Δεδομένου ότι η Κίνα αναμένεται να συνεισφέρει το 50\% των νέων κεφαλαίων της Τράπεζας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα επιχειρήσει να έχει και την κυρίαρχη επιρροή. Ωστόσο, τα ευρωπαϊκά μέλη θα αντιμετωπίσουν πολύ γρήγορα εγχώριες πιέσεις για να αποσυρθούν εάν η τράπεζα στηρίζει αμφιλεγόμενα έργα παρά τη θέλησή τους.

Και έπειτα υπάρχει το ζήτημα των βέλτιστων πρακτικών που θα πρέπει να υιοθετήσει η τράπεζα. Ενώ αρκετές από αυτές βρίσκονται υπό επανεξέταση ακόμη και από τις υφιστάμενες διεθνείς αναπτυξιακές τράπεζες, τουλάχιστον δύο θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτες: η νέα τράπεζα θα πρέπει να υιοθετήσει το πλαίσιο της βιωσιμότητας του χρέους που προωθείται από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα στις αναπτυσσόμενες χώρες για να γλιτώσει τα αναπτυσσόμενα κράτη από φορτίο μη βιώσιμου χρέους. Και έπειτα πρέπει να δεσμευτεί για διαγωνισμούς και καθολική πρόσβαση σε συμβάσεις για να μην θεωρηθεί πως τα δάνειά της προορίζονται για την ενίσχυση της δραστηριότητας των κινεζικών επιχειρήσεων.


πηγή:www.capital.gr

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο!