Έρευνα Allianz: Σε χαμηλό δεκαετίας οι απώλειες μεγάλων πλοίων
Μόνο 75 πλοία χάθηκαν στη θάλασσα το 2014, αλλά η απώλεια μεγαλύτερων πλοίων θα μπορούσε να στοιχίσει έως και 1 δισ. δολάρια για το καθένα, ενώ αυξάνονται οι απειλές σχετικά με την κυβερνοασφάλεια, σύμφωνα με την Allianz Global Corporate & Specialty (AGCS).
Πιο αναλυτικά, λιγότερα πλοία χάνονται παγκοσμίως και μόλις 75 τον περασμένο χρόνο, σημειώνοντας χαμηλό δεκαετίας. Η μερική ή ολική βύθιση ήταν η συχνότερη αιτία ολοσχερούς ζημιάς την τελευταία δεκαετία αλλά και το 2014, όπου ευθυνόταν για 49 από τις 75 απώλειες πλοίων. Άλλες σημαντικές αιτίες ήταν σε 13 περιπτώσεις η προσάραξη και οι σοβαρές καταστροφές (από σύγκρουση, κεραυνό κ.ά.) και σε 4 περιπτώσεις κάποια πυρκαγιά ή έκρηξη.
Πάνω από το 1/3 των απωλειών προέρχονται από δύο ασιατικές ζώνες: τις θάλασσες γύρω από Ν. Κίνα, Ινδοκίνα, Ινδονησία και Φιλιππίνες (17 απώλειες), κι εκείνες που περιβρέχουν Ιαπωνία, Κορέα και Β. Κίνα (12 απώλειες).
Μεταξύ 2004 και 2014 έχουν χαθεί 1.271 πλοία. Ένα συγκεκριμένο μάλιστα, από τις Μεγάλες Λίμνες των ΗΠΑ, έχει φανεί ιδιαίτερο άτυχο, παρότι δεν αποσύρθηκε ποτέ οριστικά: ενεπλάκη σε 19, ποικίλα περιστατικά την τελευταία οκταετία.
Η ασφάλεια των επιβατών στο επίκεντρο
Παρότι αυτά τα νούμερα είναι ενδεικτικά ενός ασφαλέστερου σε γενικές γραμμές δικτύου, όσοι ταξιδεύουν στη θάλασσα δεν έχουν διαφύγει απαραίτητα τους χειρότερους κινδύνους.
Από τους τελευταίους φόβους είναι οι κυβερνοεπιθέσεις, λόγω του αυξανόμενου ρόλου των συστημάτων ηλεκτρονικής πλοήγησης (e-navigation). Άλλος φόβος, η πειρατεία, που, ενώ πέφτει στη Σομαλία και στον Κόλπο της Γουινέας για 4η συνεχόμενη χρονιά, συνεχίζει να αυξάνεται σε νοτιοανατολική Ασία και Ινδία.
Οι πρόσφατες απώλειες διάφορων επιβατηγών πλοίων προκαλούν επίσης ανησυχία. Επτά επιβατηγά χάθηκαν το 2014, με το νοτιοκορεατικό «Sewol» (Απρίλιος) να διαθέτει την καλύτερη κάλυψη.
Το περιστατικό όμως οδήγησε σε 300 θανάτους, παραίτηση του πρωθυπουργού της χώρας και καταδίκη του καπετάνιου σε 36 χρόνια κάθειρξη. Ένας συνδυασμός παραγόντων ευθυνόταν, όπως η υπερφόρτωση και η ελλιπής στερέωση του φορτίου.
Στο τέλος του 2014 πυρκαγιά στο «Norman Atlantic» προκάλεσε τουλάχιστον 12 θανάτους, ωστόσο εκατοντάδες άνθρωποι κατάφεραν να διασωθούν.
Και οι δύο τραγωδίες συνέβησαν 2 χρόνια μετά την καταστροφή του κρουαζιερόπλοιου «Costa Concordia» κι έχουν κινήσει εκ νέου ανησυχίες για την ασφάλεια που παρέχουν τέτοια επιβατηγά πλοία.
Ο Dr. Sven Gerhard, επικεφαλής της AGCS στο αρμόδιο τμήμα, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Αυτό που είδαμε από το “Sewol” και ακούσαμε ως τώρα για το “Norman Atlantic” είναι ότι, σε πολλές περιπτώσεις, η κατασκευή ενός πλοίου δεν είναι το μόνο τρωτό σημείο. Ο βαθμός εμπειρίας του πληρώματος, της εκπαίδευσης και της ετοιμότητας απέναντι σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης μπορεί επίσης να είναι ανεπαρκής, κι αυτό να παίξει κρίσιμο ρόλο, ιδιαίτερα σε πλοία τέτοιου τύπου».
Μεγαλύτερα πλοία, μεγαλύτερες ζημιές
Μια άλλη τάση που μπαίνει στο προσκήνιο είναι το αυξανόμενο μέγεθος των φορτηγών πλοίων. Τα εμπορευματοκιβώτια έχουν αποδειχθεί ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση του παγκόσμιου εμπορίου, εξού και η προσπάθεια να κατασκευαστούν πλοία που μεταφέρουν περισσότερα απ’ αυτά.
Το κινεζικής ιδιοκτησίας «CSCL Globe», που έκανε το παρθενικό του ταξίδι πέρυσι, είναι ένα από τα μεγαλύτερα φορτηγά πλοία. Μακρύ σαν 4 γήπεδα ποδοσφαίρου, μπορεί να μεταφέρει 19.000 κοντέινερ των 20 ποδιών (TEU). Με τη ραγδαία ανάπτυξη της βιομηχανίας των κοντέινερ όμως, δεν άργησε να υποσκελιστεί από το «MSC Oscar» της Mediterranean Shipping Company, που διαθέτει δυναμικότητα 19.224 TEU.
H έκθεση της AGCS υπολογίζει ότι η απώλεια ενός πλοίου τέτοιου μεγέθους θα στοίχιζε τουλάχιστον 1 δισ. δολάρια, καθώς κι ότι θα χρειάζονταν τουλάχιστον 2 χρόνια για να σωθεί φορτίο 19.000 TEU και άνω – εάν και εφόσον μπορούσε να σωθεί.
πηγή:nextdeal.gr
