Αγοράζοντας στα ψηλά και πουλώντας στα χαμηλά..
Στα όρια επιβίωσης είναι πολλές ναυτιλιακές εταιρείες, λόγω της κρίσης στην αγορά του ξηρού φορτίου.
Παρόλο που ο δείκτης έχει διπλασιαστεί από τα ιστορικά χαμηλά προ ολίγων μηνών -να σημειωθεί πως την Παρασκευή 15 Απριλίου 2016, ο BDΙ έκλεισε στις 635 μονάδες- ακόμα τα ημερησία ναύλα δεν καλύπτουν τα αντίστοιχα έξοδα του πλοίου. Το πρόβλημα μεγεθύνεται για εταιρείες οι οποίες διαχειρίζονται λίγα πλοία, έχουν αγοράσει σε υψηλές τιμές και δε διαθέτουν ρευστότητα.
Πρόσφατα, η εταιρεία Elmar Shipping η οποία διαχειριζόταν πλοία ξηρού φορτίου, πούλησε και το τελευταίο της πλοίο και έκλεισε τα γραφεία της στην Αθήνα, έπειτα απο δυο δεκαετίες συνεχούς παρουσίας στην ναυτιλιακή αγορά.
Σύμφωνα με το TradeWinds, Έλληνες αγοραστές φέρονται να αγόρασαν έναντι 3,2 εκατ. Δολαρίων (2,84 εκατ. ευρώ) το Lion, χωρητικότητας 27.900 dwt (έτος κατασκευής 2000), που το 2010 είχε κοστίσει στην Elmar 25 εκατ. δολάρια (22,2 εκατ. ευρώ).
Τον Ιανουάριο η Elmar φέρεται να πούλησε το Zini, χωρητικότητας 28.400 dwt (έτος κατασκευής 1998) σε Κινέζο αγοραστή έναντι 2,8 εκατ. δολαρίων (2,5 εκατ. ευρώ). Πλέον ανήκει στην Zhang Hong Shipping με έδρα την Ταϊπέι και ονομάζεται Len Chen 1. Η Elmar είχε πληρώσει το 2009 για αυτό το πλοίο στην Korea Line 14,8 εκατ. δολάρια (13,2 εκατ. ευρώ).
Όταν το Zini πωλήθηκε, η Elmar είχε ήδη καταθέσει τα χαρτιά της για διάλυση της εταιρείας. Τον Δεκέμβριο το αίτημά της για κλείσιμο του γραφείου της στην Αθήνα εγκρίθηκε από το υπουργείο Ναυτιλίας.
Τα Lion και Zini ήταν τα παλαιότερα πλοία στον στόλο της εταιρείας.
Η Elmar έκανε την εμφάνισή της στη ναυτιλία το 1995 με έναν στόλο πέντε πλοίων μεταφοράς ξηρού φορτίου και τριών πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Η εταιρεία διατηρούσε εξαιρετικά χαμηλό προφίλ καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας της. Από τις αρχές του 2007 τη διηύθυνε ο Χρήστος Τσαλιγόπουλος.
Η Elmar φέρεται να συνδέεται με την οικογένεια Ηλιάδη, όπου με βάση τα έγγραφα για τη διάλυση της εταιρείας, ως νόμιμη εκπρόσωπός της ορίστηκε η Δάφνη-Αγγελική-Ευγενία Παπαναγιώτου. Με το ίδιο όνομα εμφανίζεται σε άλλα, άσχετα με την υπόθεση έγγραφα ως σύζυγος του Παναγιώτη Ηλιάδη, του επιχειρηματία που ίδρυσε τη βιομηχανία ξυλείας Shelman.
Η οικογένεια Ηλιάδη πούλησε τις μετοχές της στη Shelman το 2010 και ο Παναγιώτης Ηλιάδης πέθανε το 2012. Ο γιός του Ντένης, δεν φαίνεται να έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις επιχειρήσεις, αλλά για τη σκηνοθεσία ταινιών και συγκεκριμένα στο Hollywood, με πιο γνωστή ταινία του το remake του θρίλερ Last House on the Left το 2009.
Από τις αρχές του 2015, η Elmar παρέδωσε τη διαχείριση των δύο τελευταίων της πλοίων στην Alcyon Shipping, μία ακόμα εταιρεία που τηρεί εξαιρετικά χαμηλό προφίλ. Εκπροσωπεί τα συμφέροντα της εφοπλιστικής οικογένειας Δάμπαση από την Άνδρο, της οποίας η ιστορία στον κλάδο της ναυτιλίας ξεπερνά τα 100 χρόνια.
Η Alcyon του Δάμπαση παρέλαβε πέρυσι τέσσερα capsize χωρητικότητας 180.000 dwt από τα ναυπηγεία Sungdong Shipbuilding. Διαθέτει ακόμα δύο capesize και ένα panamax, που κατασκευάστηκαν μεταξύ του 2001 και του 2006.
